Om det å bu på ein buss i Frankrike

Veka har vore veldig spennande. Har vore mykje sjølvstendig på jobb, og det har vore greit å få eit overblikk på korleis eg har lyst til gjere det, i tillegg til at eg har funnet ut litt kva eg er usikker på.
Denne helga har det vore velferdstur til Normandie i Frankrike. I løp av helga har eg meir eller mindre budd på bussen. Vi skulle egentlig starte 07.00, men siden dei i Frankrike har siesta, måtte vi starte 06.30 fra Brunssum for å rekke frami tide før den begynte,siden noken var litt seine og vi kjørte litt feil og sånn rakk vi ikkje dette, og kjørte rett vidare rikeste post, som var champagne smaking. Utrulig kult! Vi fekk god lunch, men dokke kjenner meg, kresen som berre det, så baguette med roastbeef blei min lunch. Hadde dei berre ikkje hatt crabsticks i pastasalaten.. Neida.
Så var det vidare. Neste post er å kjøre heile veien til hotellet Honefluer (null peiling på korleis det skrives, men det ser da fransk ut det der, gjer det ikkje?) det var lange timer og vi blei forseinka grunnet kø på motorveien uten for Paris. Men! Eg fekk sett Eifeltornet!! Sånn langt bak i horisonten da, bur still. Sett er sett! Så endelig framme med hotellet, spise middag og gå og legge seg.
Dagen etterpå, anmarsj 09.00 (egentlig 08.00 men sjåførane måtte ha 10 timer fri, visst nok) vi droppa Point Due Hock (veit ikkje korleis det skrives, men fryser jo fransk ut det også, eller?) og reiste rett til Freds museet for å få informasjon om 2. Verdenskrig og d-dagen. Mange grusome fakta og bilder, og eg fann ut at vi blir ganske godt skjerma for mykje av det som skjedde på skulen. Så reiste vi til den Amerikanske gravplassen. Det var så utrolig fint der! Sjølvsagt var det trist. Det var så ubegripelig mange kross og stjerner! (jødane blei begravd med stjerne som stein, isteden for kors). Det var mange tusen. Eg er sikker på at der var opp mot 10 000 kors. Fint på linje, loddrett, vannrett og diagonalt. Vidare på 360• kino, for å sjå filmklipp i fra sjølve d-dagen. Det var mykje grusomt. Det var i alt over 2,8 millioner soldater i fra Polen, Frankrike, Britania, USA og andre land som deltok i denne operasjonen.
Etter det var det til en liten landsby å spise lunch før vi reiste tilbake til hotellet. Vi skulle egentlig innom ein plass som handlet om Pegasus, men droppa det, siden det egentlig ikkje var så mykje å sjå, og vi hadde ein på bussen som var ekspert på krigshistorie. Ein må bruke dei resurser ein har! Det var det mest interessante på heile turen, synes eg i grunn, siden det var så detaljert fortalt og han kunne sitt.
Tilbake til hotellet hadde vi to timer til å vandre rundt i byen og sjå. Det var en veldig koselig by, med en haug med restauranter. Middag og litt fest, så sove og opp til en ny dag i buss. Kjørte til en plass som lager Calvados, som er en blanding av eplecider og whiskey,om eg forstod han riktig. Litt dårlig engelsk med fransk aksent er ikkje så lett og forstå. Så var det smaking og retning heim med berre stopp for lunch og litt "strekke på beina"-pauser.
I løp av turen gjekk eg og Tarjei nesten tom for samtale emner. Sånn går det når ein sitter to heile dager på buss sammen og det ikkje er så mykje anna å gjere på.
Er det nokon som skal nemnast i dette innlegget her må det vere Anette. Ho planla turen for alle sammen, bookaalt og fiksaog styra heile tida. Ho hadde stålkontroll og utførte oppgaven med glans, mener nå eg. Og det er eg sikkert ikkje aleine om! *klapp klapp*

To be continued...